BARCELONA

Barcelona – miasto w północno-wschodniej Hiszpanii, nad Morzem Śródziemnym, stolica prowincji o tej samej nazwie oraz wspólnoty autonomicznej Katalonii. Drugie co do wielkości miasto Hiszpanii. Główny ośrodek przemysłu kraju (samochody, komputery, prod. chemikaliów, przetwórstwo żywności) i finansowy regionu. Duży port morski oraz port lotniczy – Prat de Llobregat.

{gallery}barcelona5{/gallery}

La Sagrada Família – secesyjny kościół w Barcelonie w Katalonii, uważany za główne osiągnięcie jej projektanta, katalońskiego architekta Antoniego Gaudí. Sagrada Família ma status bazyliki, a nie katedry, jak czasem się uważa.W założeniu architekta sama konstrukcja budowli miała przypominać jeden, wielki organizm. Budowę kościoła rozpoczęto w 1882 roku. Początkowo jej projekt zlecono innemu architektowi, ale ten wszedł w konflikt ze stowarzyszeniem finansującym budowę świątyni. Wówczas zlecenie na budowę otrzymał Gaudí, który całkowicie zmienił projekt, nadając mu własny styl.

{gallery}barcelona1{/gallery}

Barri Gòtic ( Dzielnica Gotycka) – średniowieczna dzielnica w Barcelonie, centrum barcelońskiego Starego Miasta (Ciutat Vella). Rozciąga się pomiędzy wybrzeżem Morza Śródziemnego a rondem Sant Pere oraz między aleją La Rambla i ulicą Via Laietana.Zasadniczy skomplikowany układ ulic w dzielnicy oraz większość budynków datuje się na okres średniowiecza, chociaż dzielnica była przebudowana częściowo w XIX i XX wieku. Większość tego obszaru jest obecnie wyłączona z ruchu kołowego, poza taksówkami i komunikacją miejską.

{gallery}barcelona2{/gallery}

Park Güell – duży ogród z elementami architektonicznymi w Barcelonie przy ulicy Olot, bocznej alei Santuari de la Muntanya, w północno-centralnej części miasta. Zaprojektowany przez katalońskiego architekta Antonio Gaudíego na życzenie jego przyjaciela Eusebio Güella, przemysłowca barcelońskiego, który – zauroczony angielskimi „miastami-ogrodami” – przedsięwzięcie sfinansował. Projekt w założeniu był osiedlem dla bogatej burżuazji mającym powstać na powierzchni 20 ha w pobliżu tzw. Łysej Góry. Prace trwały w latch 1900-1914. Projektu tego Gaudí nigdy nie ukończył. W 1922 roku władze Barcelony wykupiły teren i przekształciły go w park miejski.

{gallery}barcelona3{/gallery}

Santa Maria del Mar (św. Maria z morza) – gotycki kościół w Barcelonie, w dzielnicy La Ribera. Został wzniesiony w latach 1329-1383 w stylu gotyku katalońskiego.Pierwsza wzmianka o kościele pod tym wezwaniem pochodzi z 998 r. Budowa obecnej świątyni rozpoczęła się jednak znacznie później, po 1324, na skutek zabiegów archidiakona kościoła Bernata Llulla. 25 marca 1329 król Aragonii Alfons IV położył kamień węgielny pod budowę. Projekt nowego gmachu kościelnego przygotował Berenguer de Montagut, który równocześnie nadzorował prace budowlane (drugim budowniczym kościoła był Ramón Despuig)[2]. Do 1350 ukończono mury zewnętrzne kościoła, kaplice oraz dekorację obu fasad. Prace poważnie jednak opóźnił pożar w 1379, który zniszczył poważną część już wybudowanego obiektu. Oficjalne zakończenie budowy oraz pierwsza msza w kościele miały miejsce 3 listopada 1383.

{gallery}barcelona4{/gallery}

Pawilon barceloński – modernistyczny pawilon wejściowy na teren niemieckiej części wystawy światowej w Barcelonie w 1929, zaprojektowany przez niemieckiego architekta Ludwiga Miesa van der Rohe.Budynek stanowi demonstrację modernistycznego kształtowania przestrzeni, korzystając z zasady wolnego planu oraz kontinuum przestrzennego. Ściany uwolnione są z funkcji konstrukcyjnej, stanowiąc jedynie przegrodę i sposób definiowania przestrzeni, ciężar przeniesiony jest na słupy. Nie istnieje wyraźny podział na wewnętrzną i zewnętrzną przestrzeń budynku ani poszczególne pomieszczenia, przenikają się one wzajemnie, zaś przezroczyste, zbudowane z mlecznego szkła lub lustrzanie gładkie ściany wzmacniają wrażenie swobodnego przepływania przestrzeni. Podobne rozwiązania zastosował Mies w projektowanym jednocześnie domu Tugendhatów w Brnie.

{gallery}barcelona6{/gallery}