Sardynia to włoska wyspa leżąca w centrum Morza Śródziemnego, cieszy się dobrą renomą nie tylko we Włoszech, lecz także na świecie. Od lat przybywają tu miłośnicy autentycznego piękna przyrody, wypoczynku z dala od zgiełku wielkich kurortów, amatorzy morza i słońca. Sardynia, druga co do wielkości wyspa włoska, ma ponad 1800 km niezwykle urozmaiconego wybrzeża. Cudowne, piaszczyste plaże otoczone urwistymi skałami o niespotykanych kolorach (złota, białym, a nawet różowym).
Najładniejsze plaże znajdują się w ekskluzywnych kurortach na Costa Smeralda, ale nie brak także mniejszych miejscowości wypoczynkowych, piaszczystych lub skalistych zatoczek, które czekają na gości, gotowych oddalić się od utartych szlaków. Przy brzegach Sardynii można bezpiecznie pływać, żeglować i nurkować.
Jednym z największych kurortów na Sardynii jest Alghero. Nosi ono ślady nobliwej katalońskiej przeszłości. W XIV wieku żyło tu tylu katalończyków, że nazywano ten rejon ” Małą Barceloną” – Barcelonetta. Wiele ulic i miejsc ma katalońskie nazwy – ulica to nie via, ale carrer, plac to placa, a nie pizza, a kościół – iglasia, a nie chiesa.
Plaże Sardynii są tak słynne, że często zapomina się o innych niezwykłych nadmorskich krajobrazach.
Najbardziej malownicze są wyniosłe morskie skały na wschodnim wybrzeżu wokół Cala Gonone. Najlepiej dojechać tu drogą SS 125 z Arbatax, wznoszącą się majestatycznie na wysokość 1000m i wijącą się wśród najdzikszych zakątków wyspy. Na najpiękniejszym odcinku drogi można podziwiać zapierający dech w piersiach widok przepaści Gola su Gorruppu.
Niezwykle urokliwym miastem jest Sassari. Kto trafi do Sassari, powinien zajrzeć do zabytkowego centrum z labiryntem uliczek kontrastujących z szerokimi nowoczesnymi bulwarami na przedmieściach. Warto tu zwiedzić Duomo o ciekawej barokowej fasadzie i Museo Sanna, niemal identyczne jak muzeum archeologiczne w Cagliari. Ekspozycja obejmuje zabytki z czasów prehistorycznych, rzymskich i kartagińskich oraz stroje ludowe i dzieła rzemiosła artystycznego.
Krajobrazy z głębi wyspy są zróżnicowane – łagodne równiny, porośnięte krzewami wzgórza i górskie osady wśród pustkowi w górach Barbagia i Gennargentu. Często jedynymi istotami, które spotyka się przy drogach wiodących wśród tych pustkowi, są pasterze i ich owce. W wioskach zachowały się dawne obyczaje i obrzędy, można też spotkać Sardyńczyków w tradycyjnych strojach ludowych.
To tylko niektóre atrakcje czekające turystów wybierających się na Sardynię. Za tygodniowy pobyt w jednym z sardyńskich kurortów trzeba zapłacić około 3300 zł od osoby.
WARTO WIEDZIEĆ:
Klimat: Średnia temperatura powietrza na Sardynii w sierpniu i wrześniu wynosi 23-27 stopni Celsjusza, a wody 21-26 stopni.
Dojazd: Sardynia posiada dobre połączenie ze stałym lądem. Samoloty przylatują codziennie na jedno z trzech lotnisk: w Caliari, Olbii lub Fertilii. Do Alghero i Sassari najłatwiej dostać się z Ferilii.
Komunikacja: Sardynia posiada sieć autobusową, która jednak nie obejmuje swym zasięgiem najbardziej odległych zakątków wyspy. Kursy oferuje sardyńska ARST oraz prywatna linia PANI, obsługująca dłuższe trasy. Do Cagliari, Sassari i Olbii można się też dostać pociągiem, a do Nuoro i Alghero kolejką wąskotorową. Jeżeli ktoś zamierza często jeździć autobusem, powinien kupić sobie biglietto turistco ( bilet turystyczny). Sprzedają go biura ARST. Upowaznia on do przejadów wszystkimi autobusami tej linii.