Linderhof to jedna z najpiękniejszych spuścizn jakie pozostawił nam po sobie Ludwik II Bawarski. Jest jedynym z zamków do którego król miał tak wielki sentyment i w którym zamieszkiwał przez dłuższy czas. Spędził tu 8 lat swojego życia. Bajkowy, noebarokowy pałac znajduje się w regionie Oberammergau w południowo-zachodniej Bawarii, około 100 km od Monachium. Pierwsze plany budowy powstały już 1869 roku ale budowlę wzniesiono dopiero w latach 1874-1878. Linderhof nie jest kopią żadnej istniejącej budowli a jedynie inspiracją Ludwika II, Petit Trianon w Wersalu i XVIII budowlami francuskimi.
Linderhof jest zdecydowanie najmniejszym z wszystkich zamków Ludwika Szalonego ale za to z całą pewnością jednym z najbardziej urzekających. Kameralny i mniej komercyjny niż Neuschwanstein, czy też Herrenchchiemsee, służył jako rezydencja króla. Wnętrza charakteryzuje ogromny przepych, tak uwielbiany przez Ludwika oraz finezyjne, niezywkle kunsztowne wykonanie nawet najmniejszych detali przez najlepszych, unikatowych rzeźbiarzy i artystów. Majestatyczne obrazy malowane na płótnie, emblematy władzy, lustra, rzeźby, porcelana, kość słoniowa, ręcznie tkane gobeliny, przenoszą zwiedzających w odległe czasy panowania Ludwika. Udajemy się w magiczny spacer po komnatach tego wspaniałego pałacu. Sala Luster, służąca jako pokój gościnny zachwyca ogromnymi lustrami w pozłacanych obramowaniach, zawieszonych tak aby dawały efekt niekończącego się odbicia. Kolejnym zapierającym dech w piersiach pomieszczeniem jest sypialnia Ludwika II, znajdująca się w północnej części pałacu. Komnata o 100 metrach kwadratowych i 7 metrach wysokości zdomninowana jest przez ogromne łoże z błękitnym baldachimem, ozdobionym pozłacanymi liśćmi. Potężny żyrandol składający się z 108 świec, zrobiony z czeskiego kryształu dumnie zwisa z sufitu. Alkowę króla zaprojektował Angelo Quaglio, wzorował się on na sypialni królewskiej w Rezidenz w Monachium. Z okna sypialni roztacza się romantyczny widok na kaskadowy wodospad w ogrodzie.
Niezwykle ciekawym pomieszczeniem w zamku jest jadalnia, miejsce gdzie Ludwik w samotności spożywał posiłki. Na środku sali stoi “samonakrywający się” stół. Mógł on być obniżany do kuchni znajdującej się zaraz pod jadalnią, dzięki otworowi znajdującemu się w podłodze a następnie, po przygotowaniu posiłku podciągany na linach przez służbę z powrotem na swoje miejsce. Dzięki temu wynalazkowi król mógł celebrować swoją samotność nawet podczas jedzenia.
Zamek Linderhof dookoła otaczają piękne ogrody i wspaniały malowniczy park, łączący w sobie francuski barok, włoski renesans i styl ogrodów brytyjskich. Snując się zawiłymi ścieżkami wśród piękna przyrody i górskiego krajobrazu czekają na nas liczne atrakcje. Na życzenie Ludwika zbudowano tu największą w Europie sztuczną jaskinię – Grotę Wenus, ilustrującą pierwszy akt Opery Wagnera „Tannhäuser”. Wewnątrz niej znajduje się urocze jeziorko, pośród sztucznie wytworzonych podświetlanych skał i zwisających stalaktytów, po którym to Ludwik w swojej łabędziej łodzi pływał i wsłuchiwał się w muzykę swojego ulubionego kompozytora. Spacerując dalej napotykamy również Dom Marokański z pawim tronem, specjalnie przywieziony dla króla z Maroka, Chatę Myśliwych oraz wiele rzeźb porozrzucanych pomiędzy alejkami. Przed zamkiem znajduje się też piękna fontanna z gejzerem, który co 30 minut wytryska wodą na 30 metrów.
Ogrody otaczające Linderhof należą do najpiękniejszych w Europie, całość z zamkiem tworzy malowniczy, niezwykle urzekający widok. Harmonijna ostoja spokoju była idealnym miejscem w którym król samotnik mógł ulegać fantazji i wyobraźni. Dziś, miejsce to zachowało cały swój majestatyczny nastrój, który sprawia że będąc tam czuje się obecność szalonego króla Ludwika II.
