SYCYLIA- PERŁA MORZA ŚRÓDZIEMNEGO

Sycylia jest największą wyspą na Morzu Śródziemnym (25 400 km²), leżącą na południowy zachód od Półwyspu Apenińskiego, od którego oddziela ją jedynie wąska Cieśnina Mesyńska. Jest regionem autonomicznym, posiada własny parlament regionalny. Sycylia dzieli się na 9 prowincji: Agrigento, Caltanissetta, Catania, Enna, Messina, Palermo, Ragusa,Siracusa i Trapani.Powierzchnia górzystej wyspy wynosi 25,7 tys. km² zamieszkuje ją 5,1 mln mieszkańców. Najwyższym wzniesieniem na wyspie jest wulkan Etna (3323 m n.p.m. Sycylia posiada niezwykłą mieszankę przepięknych krajobrazów, ciepłego śródziemnomorskiego klimatu i unikatowych na skalę światową zabytków, przyciągają tłumy spragnionych udanego wypoczynku turystów. Równie niepowtarzalna jak zabytki i przepiękne plaże jest otoczka emocji, jaką budzi działalność sycylijskiej mafii.

Sycylia była pierwotnie zamieszkana przez plemiona Sykanów i Sykulów, od X wieku p.n.e. stopniowo kolonizowana przez Fenicjan, a następnie (VIII w. p.n.e.) przez Greków. Z czasem kolonizację na tych terenach ro

zpoczęli Kartagińczycy, co doprowadziło do wielowiekowych walk. Pierwsza wojna punicka (264-241 r. p.n.e.) przyczyniła się do zajęcia posiadłości kartagińskich przez Rzymian. W efekcie następnej wojny (218-201 r. p.n.e.) cała Sycylia znalazła się pod panowaniem Rzymu. Po upadku cesarstwa rzymskiego władzę przejęli Ostrogoci. Sycylia była w posiadaniu Bizancjum od 535 roku aż do X wieku, kiedy została podbita przez Arabów, a w połowie XI wieku przez Normanów (pod wodzą Rogera I). Jego syn, Roger II, utworzył Królestwo Sycylii. Od 1194 roku wyspa należała do Hohenstaufów, później do Karola I Andegaweńskiego. Następnie znajdowała się pod panowaniem Piotra III Aragońskiego. Przez długi czas królestwo związane było też z Hiszpanią. Sycylia została przyłączona do Włoch dopiero w 1861 roku.

KLIMAT I POGODA

Na Sycylii panuje klimat śródziemnomorski. Sezon letni trwa od  czerwca do połowy września, kiedy temperatury są najwyższe. Podczas upalnego lata roślinność usycha i wówczas roztacza się piaskowy, surowy pejzaż. Późną wiosną, wczesnym latem i na początku jesieni klimat jest bardzo łagodny.Generalnie gorąc tam panujący jest bardziej suchy niż wilgotny, przez co nie jest tam tak parno, co ułatwia życie osobom lepiej znoszącym wysokie temperatury w powietrzu o niższej wilgotności. Bardzo rzadkie opady deszczu w miesiącach letnich są dodatkową atrakcją dla kochających plaże, ale jest też plagą dla wielu sycylijczyków cierpiących często z powodu suszy.

Na Sycylię najlepiej wybrać się wiosną lub jesienią gdy nie jest zbyt gorąco. Dla wielu wiosna jest najpiękniejszą i najodpowiedniejszą porą roku do zwiedzania Sycylii, dzięki cudownie kwitnącym drzewom koloryzującym pejzaż i wypełnia powietrze pięknymi zapachami. Natomiast dla osób preferujących zimowe wyjazdy, klimat przybrzeżny jest raczej łagodny i pozwala spędzić wiele godzin na świeżym powietrzu zwiedzając wykopaliska archeologiczne i miasta bogate w dzieła sztuki, przede wszystkim wzdłuż południowego wybrzeża. Na najwyższych szczytach Madonie i na Etnie zimą często pada śnieg i można korzystać tam z wyciągów narciarskich. Natomiast obszary położone blisko wybrzeża Morza Tyrreńskiego i obok Mesyny oraz Etny są raczej deszczowe.

Średnia maksymalna temperatura w skali roku wynosi dla całej wyspy 21,8ºC, zaś minimalna 15,2ºC. Najcieplejsze miesiące to miesiące letnie, od czerwca do września, wtedy to średnia temperatura maksymalna nie schodzi poniżej 25ºC (czerwiec), osiągając szczyt w sierpniu – 29ºC. Średnia temperatura minimalna w tych miesiącach wynosi od 20 do 22ºC.

Najzimniejszymi miesiącami są grudzień, styczeń i luty, kiedy to średnia temperatura maksymalna wynosi 15 -16ºC. Minimalna temperatura w tych miesiącach wynosi 10-12ºC.

 

CIEKAWE MIEJSCA

Etna-Jest toobecnie najwyższy i największy w Europie stożek wulkaniczny (145 km obwodu u podnóża). Wysokość 3340 m n.p.m. (wskutek wybuchów ulega zmianom). Wycieczka w jego okolice stanowi niezwykle ciekawe przeżycie – można zbliżyć się niemal do samego krateru . Widok ze szczytu także jest imponujący – z wysokości 3323 metrów obejmuje się wzrokiem dużą połać lądu i błękitnego morza.

Wulkan powstał w trzeciorzędzie. Jest to typowy stratowulkan. Zbudowany jest głównie z trachitów i bazaltów. Z krateru na szczycie wydobywają się pary i gazy, w czasie erupcji – bomby wulkaniczne i popioły. Ponad 270 kraterów bocznych (kraterów pasożytniczych). Na wschodnim stoku rozpadlina (Valle del Bove) o stromych ścianach, głębokości do 1000 m. Dolne stoki są gęsto zaludnione, pola uprawne, sady i winnice sięgają ok. 800–900 m n.p.m. Górna granica lasu na wysokości 2200 m n.p.m. (lasy zrzucające liście: dębowe i kasztanowe oraz bukowe). Do 3000 m n.p.m. murawy wysokogórskie, powyżej zastygła lawa, w górnym piętrze przez większą część roku pokryta śniegiem (miejscami pola firnowe). Na wysokości 2942 m n.p.m. znajduje się obserwatorium wulkanologiczne. Od V wieku zanotowano 80 dużych wybuchów, z których najsilniejszy był ten z 1669 roku, kiedy została zniszczona Katania. Ostatnia erupcja wulkanu miała miejsce 1 sierpnia 2011 roku.

Palermo- to kulturalna, gospodarcza i turystyczna stolicą Sycylii. Do głównych zabytków Palermo należą pozostałości murów rzymskich i punickiej nekropoli, na przykład pałac królewski, który w XI wieku na ruinach zamku arabskiego wznieśli Normanie. To w nim znajduje się słynna XII-wieczna Capella Palatina, arabsko-bizantyjskie sklepienie stalaktytowe i pochodzące z XII wieku mozaiki. W Palermo warto też przyjrzeć się Katedrze S. Rosalia, której posadzki liczą sobie już ponad 700 lat i gdzie mieszczą się grobowce dawnych królów. Miłośnicy zabytkowych kościołów będą zachwyceni różnorodnością budowli pochodzących z rozmaitych okresów. Zwiedzić można tutaj wiele kościołów romańskich – np. kościół S. Cataldo i S. Giovannidegli Eremiti, S. Giovanni dei Lebrossi, della Martorana, del Vespro. Są tu też pochodzące z XII wieku pałace Zisa i Cuba. Świątynie gotyckie na Sycylii to m.in.: S. Agostino, della Gancia, delle Ree Pentife i della Catena. Z tego okresu pochodzą także pałace Chiaromonte, Sclafani, Pietratagliata, Abbatelli, Aiutamicristo i Marchesi. W spuściznie po renesansie zachowały się kościoły S. Maria dei Miracoli, S. Giovanni di Napoletani, S. Gorgio dei Genovesi oraz pałace Scavuzzo, Fieravecchia. Nie braknie tu również budowli barokowych, do których należą kościoły S. Matteo, S. Giuseppe, S. Teresa, del Salvatore i del Olivella.

Taormina – miasto to wznosi się na skalnym tarasie, 200 m n.p.m. Już z daleka zobaczyć można domy przyklejone do zbocza, zatoczki z pasmami plaż i wysepki. Jedna z nich, Isola Bella (Piękna Wyspa), jest połączona z lądem wąską groblą tworząc malowniczy cypel. Po mieście można spacerować godzinami. Tyle tutaj stromych uliczek, placów, zaułków. I wszędzie mnóstwo małych sklepów z pamiątkami oraz kafejek. Z Taorminy rozciąga się przepiękny widok na Etnę. Zakochani w niezapomnianych krajobrazach nie mogą pominąć Gole Alcantra – doznają tu niesamowitych przeżyć estetycznych, mogąc oglądać zespół zapierających dech w piersiach malowniczych wodospadów. Warto też zobaczyć starożytny Teatr Grecki, a za jego sceną – potężny wulkan. Kto chce stanąć z wulkanem oko w oko, może wybrać się na wycieczkę w pobliże krateru (do wysokości 2760 m n.p.m.). U podnóża wulkanu można także zagrać w golfa i w tenisa na świetnie utrzymanych kortach. Taormina to również idealne miejsce na wypoczynek dla miłośników windsurfingu, nurkowania, czy trekkingu.

Syrakuzy – ojczyzna Archimedesa, jednego z najwybitniejszych fizyków i matematyków wszechczasów oraz miasto cudu. Cud zdarzył się w sierpniu 1953 r., kiedy to Matka Boża z gipsowej płaskorzeźby na jednym ze skwerów zapłakała ludzkimi łzami. Dla Madonny zbudowano Santuario Della Madonna Delle Lacrime, które w 1994 r. poświęcił Jan Paweł II. Dziś w ołtarzu zobaczyć można niewielki biały wizerunek Maryi, która podobno od czasu do czasu płacze… W Syrakuzach znajdują się słynne katakumby pod kościołem San Giowvani, gdzie kazania wygłaszał apostoł Paweł. Przede wszystkim jednak Syrakuzy są zagłębiem starożytnych zabytków. Najstarsza część miasta, leżąca na wyspie Ortigia, została założona przez Greków 2800 lat temu. Do tej części miasta prowadzi brama Porta Marina z XV w. Gratką dla miłośników sztuki jest też barokowa katedra, zbudowana na ruinach greckiej świątyni Ateny. W środku budowli, tam, gdzie kiedyś oddawano cześć bogini, wznoszą się ołtarze świętych. Fantastyczną, antyczną atrakcją są też ruiny świątyni Apolla, które wykopano dopiero około 70 lat temu. W Syrakuzach zobaczymy także XIII-wieczny Zamek Maniace, jak również inne pałace pochodzące z XIV i XV wieku. Syrakuzy znane są również z tego, że można tu zobaczyć cudownie zielone, fantastycznie zagospodarowane parki i niepowtarzalne fontanny, z których najsłynniejsze to Ciane i fontanna Artusa.

Messina- Została założona około 756 r. p.n.e. przez Greków. Od tego czasu była ważnym punktem strategicznym, bardzo często zmieniały się jej rządy. Miasto rozkwitło za panowania Roman i za późniejszych zdobywców. W 1783 r. miasto nawiedziło trzęsienie ziemi, kolejne było w 1908r. Zniszczenia  przyczyniły się w znacznym stopniu do osłabienia pozycji miasta. Najważniejszym zabytkiem w tym mieście jest katedra usytuowana w centrum miasta, zbudowana przez Rogera II w XII w. Przylega do niej przepiękna dzwonnica na której umieszczony jest największy astronomiczny zegar. Pokazuje on godziny, dni, miesiące oraz religijne święta. Na przeciwko katedry znajduje się jedna z najładniejszych fontann w mieście.

Katania – to malownicze miasto ze wspaniałymi, długimi, piaszczysto-żwirkowymi plażami, otulone wysokimi klifami. Usytuowane na nich hotele oferują sporo rozrywek, które dla amatorów spędzania czasu na plaży organizują zawodowi animatorzy i instruktorzy sportów wodnych. Można tu więc pograć w siatkówkę, wypożyczyć wszelaki sprzęt sportowy czy zamówić sympatyczny rejs statkiem.
Choć Etna nie szczędziła miastu kataklizmów, mimo licznych erupcji, pożarów i trzęsień ziemi Katania nie straciła najważniejszych zabytków. W jednej z najstarszych dzielnic miasta – Piazza Duomo – można  wciąż podziwiać starożytne ruiny intrygująco przeplatające się z bogatymi w zdobienia budynkami z baroku. Wśród nich uwagę przyciąga monumentalna katedra i nietypowa fontanna w kształcie słonia, zaprojektowana przez włoskiego artystę, Vaccariniego. Imponująco prezentuje się też wzniesiony w pierwszej połowie XIII wieku na polecenie cesarza Fryderyka XI zamek Ursino.

Argento- główną z atrakcji w tym mieście jest „Dolina Świątyń” usytuowana na bardzo malowniczym terenie, pośród gór. Miasto zostało założone przez kolonistów z Grecji około VI w. p.n.e. Dolina świątyń to starożytne greckie miasto, a świątynie które się tam znajdują wybudowano z miejscowego, żółtego piasku. Znajdują się tu świątynie takie jak: Świątynia Juno Luciana (Ery), wybudowano ją około 450 r p.n.e. Położona jest tak jak i pozostałe świątynie frontem do wschodu,leży w południowo- wschodniej części doliny, na niewielkim wzniesieniu, Posiada potężny cokół z 4 stopniami, ponadto 34 kolumny o wysokości 6,36m (które przetrwały do XVII w.). Niestety po pożarze straciła olbrzymie drzwi. Przeszła też spustoszenie i trzęsienie ziemi, które pozbawiły ją marmurowych podłóg i dachu.Świątynia Hery (Zgody), wybudowano ją około 440/430 r p.n.e. Stoi na masywnym cokole z 4 stopniami. Kolumnada 6x13m pozostała niemal nietknięta, tak jak reszt budowli. Pomiędzy 6/7 stuleciem na rozkaz biskupa Grzegorza, przerobiono ją na bazylikę Chrześcijańską z trzema nawami. Była poświęcona Piotrowi i Pawłowi. Przeszła tylko niewielkie zmiany: między kolumnowe odstępy zamknięto ścianami. W 1728 r. przywrócono jej pierwotny stan. Świątynia Heraklesa z VI w p.n.e. Posiada jedynie 9 kolumn z 36 ( które zostały zrekonstruowane).

Noto- Miasto nie ma sobie równych na Sycylii pod względem harmonii architektury i jakości detali. Za najpiękniejszy plac na wyspie uchodzi Piazza Municipio, zamknięty kolumnadą ratusza z XVIII w. Pobliska katedra zachwyca złoconą fasadą. A jakby kruszcu było mało, prowadzą do niej jeszcze złociste schody. Kto będzie w Noto wiosną, niech pamięta o l`Infiorata. W kwietniu lub maju w mieście odbywa się festiwal k

 

wiatów. Na jednej z ulic układany jest dywan z 400 tys. róż, margerytek, fiołków. Można nacieszyć oczy kolorami, a p

 

otem wygrzewać się w słońcu nad ciepłym morzem.

 

 

 

Przy deptaku Corso i na Piazza XVI Maggio stoją kościoły ze złoconymi fasadami: San Domenico i San Francesco. W dzień urzekają kolorami, a nocą, podświetlone, zdają się płonąć.

 

 

 

KUCHNIA SYCYLIJSKA

Sycylia jest  krajem w którym łączy  się zarówno smaki kuchni greckiej, włoskiej, arabskiej i hiszpańskiej z wieloma domieszkami. Jest to kuchnia niewątpliwie bardzo urozmaicona.To z Sycylii pochodzą słynne na całym świecie sycylijskie cytryny i czerwone pomarańcze, a także pomidory – aromatyczne suszone i maleńkie z Pachino. Wyspa ta słynie z doskonałych kaparów i wspaniałych ryb – tuńczyka, miecznika, sardeli i maleńkich anchois.

Wyjątkowym daniem w Sycylii  jest caponata przygotowywana z bakłażana, selera naciowego, oliwy i pomidorów w słodko-kwaśnym sosie. Nie można zrezygnować z deseru, na który oferowane są wyjątkowe delicje z wyraźnymi wpływami ze świata arabskiego. Cuccia to ziarno gotowane z cukrem, oliwą, czekoladą i orzechami przygotowywane tradycyjnie na dzień św. Łucji. Inne słodkie przysmaki to ciasto cytrynowe cedrata, marcepan z sycylijskich migdałów i świetne lody.